منو سایت
تاريخ:سی و يکم خرداد 1393 ساعت 18:43   |   کد : 606
جامعه شناسي خواندن
رهبر انقلاب بيش از هزار رمان خوانده اند
آیت الله رشاد

منتشر شده در سایت الف. ۳۰ خرداد ۱۳۹۳. (اینجا)

به گزارش الفِ کتاب، به نقل از مهر، در چهارمین مراسم پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت که با حضور حجت الاسلام و المسلمین محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری، حجت الاسلام ابوترابی نائب رئیس مجلس شورای اسلامی، علیرضا مختارپور مدیر انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب و دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور، امیر خوراکیان از مدیران دفتر نشر آثار مقام معظم رهبری و جمعی از نویسندگان و مولفان کتاب های دفاع مقدس عصر روز بیست و هفتم خرداد در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.

رئیس حوزه علمیه امام رضا (ع) گفت: مقام معظم رهبری با حوزه ادبیات، رمان و انواع قالب های داستانی آشنایی زیادی دارند و در زمینه شعر، سرآمد هستند. اهل فضل معاصر از جمله قیصر امین پور و سیدحسن حسینی اکثراً از شاگردان حسین آهی هستند اما من دیده ام که رهبری گاهی در جلسات، از آهی نیز ایرادات فنی می گرفتند. شعری در محضر ایشان خوانده نمی شود مگر اینکه با تیغ نقد ایشان اصلاح شود. ایشان افزون بر هزار رمان را مطالعه کرده اند که برخی از آن ها رمان های مفصل چند جلدی هستند. ایشان حتی در حوزه هایی مانند موسیقی، که دور از شان ایشان است، صاحب نظر هستند.

رشاد ادامه داد: رهبری در حوزه نظامی نیز فوق العاده هستند. به نقل از شهید صیاد شیرازی شنیده بودم که در جلسات نظامی، بعد از اینکه همه، صحبت می کردند، ایشان صحبت می کنند و همه را با نتیجه گیری شان متعجب می کنند. وقتی صحت این حرف را از شهید صیاد پرسیدم، ایشان تائید کرد و گفت آیت الله خامنه ای فنی تر از دیگران نظر می دهد. ایشان همچنین در شیوه تربیتی، روش ذره پروری دارند و بزرگ سازی و پروردن استعدادها از رویکردهای همیشگی ایشان است. مقام معظم رهبری در تسخیر دل ها معجزه می کنند و این تقریظ نویسی بر کتاب ها هم از راهکارهای تربیتی ایشان است. ایشان زمانی فرمودند تا پاره ای از نویسندگان رمان های حوزه هنری را به خدمتشان بیاورند تا مورد تشویق قرارشان دهند. ایشان ۷۴ کتاب از رمان های حوزه هنری را خوانده و نقد کرده بودند. برای همه حاشیه نوشته بودند و این حاشیه ها، تاریخ و ساعت داشتند و غالبا هم در ساعات پایانی شب نوشته شده بودند. همه نقدها هم فنی بودند چنان که نویسندگان در مقابل این مطالب خضوع و خشوع کردند.

وی در بخش دیگری از سخنانش درباره کتاب «من زنده ام» نیز گفت: من اهل مطالعه نیستم. شاید ماه ها بگذرد که کتابی خوانده باشم اما مواردی هم بوده که شکار شده ام و کتاب «من زنده ام» من را شکار کرد. وقتی در نمایشگاه کتاب این کتاب را خریدم، به خانه بردم و نتوانستم آن را زمین بگذارم. یعنی خلاف رویه دو دهه اخیر عمرم. هر کلمه این کتاب توام با یک قطره اشک بود؛ واژه واژه اش پیام دل و گلوله است. جنگ نرم که می گویند همین است. گلوله هایش هم نرم است و از جنس کلمات. کلمات این کتاب به حق، تازیانه بر گرده عواطف و وجدان انسان می نوازد و خواننده مسحور این متن فاخر و معنویت مواج می شود؛ معنویتی که چنان آتشفشان از صفحه صفحه کتاب، شعله می کشد. جسارت، ملی گرایی، اسلام خواهی، حیا و هزار و یک عنصر ارزشی دیگر را می توان در این کتاب دید. بعد از خواندن این کتاب درشگفت ام که یک زن و این همه مقاومت! یعنی تا این حد مَرد؟ امروزه عده ای فکر می کنند زنی، انسانیت نیست و زن فرودست مرد است. یعنی زنان برای انسان شدن باید مرد بشوند. در حالی که زنان ما با زن بودنشان، انسان هستند. یکی از مقامات اردوگاهی که خانم آباد در آن اسیر بوده، از او پرسیده آیا همه زن های ایرانی این گونه هستند؟

آدرس ايميل شما:  
آدرس ايميل دريافت کنندگان