ذکر خير ايرانيان در سفرنامه هاي خارجيان/ نيره احمدي
این مقاله را در
اینجا بخوانید
... از ميان اين منابع ، به بخش هايي كه مستقيم و غير مستقيم به خلق و خو وعادات مثبت ايرانيان پرداخته ، تمركز شده است . اين بدان علت نيست كه معايـب را ناديده گرفتـه ،
مـحاسن را بزرگنمايـي كرده باشـد . مهـم ترين دليـل ايـن امـر بـه ماهيـت معـايـب بـاز مي گردد كـه حتما به استدلال ، بازشناسي ، ريشه يابـي و تحليـل هاي اجتماعـي و تاريخي و روان شناختي نياز دارد كه خود فرصت تحقيق جداگانه اي را مي طلبد . شايان ذكـر است كـه در استفـاده از منابـع ، سعي بر اين بوده كه به نويسندگان تقريبـا بي غرض رجوع شود ، به طوري كه حداقل خود، داعيه صداقت پيشگي و رعايت امانت در بيان را در نوشته هاشان داشته باشند ....